(De wijsheid van kinderen en dieren)
Hoe vaak verman jij jezelf als het heel druk is? Ben je moe, verdrietig of geïrriteerd maar is daar geen ruimte voor, voor je gevoel?
Dan ben je beheerst vriendelijk en probeert alle ballen in de lucht te houden zoals dat heet.
Een volwassene kan je daar misschien nog mee om de tuin leiden.
Je kan jezelf daar in ieder geval een hele tijd mee om de tuin leiden door te vinden dat dit verstandig is en dat dingen nu eenmaal moeten gebeuren.
Alleen niet iedereen zit zo in elkaar.
Kinderen niet, dieren zeker niet en je eigen hart uiteindelijk ook niet.
Kinderen hebben hetzelfde vermogen om je ware gevoelens te spiegelen als katten, honden en paarden.
Heel veel dieren hebben dat vermogen, alleen die dieren hebben we niet dagelijks om ons heen.
We houden het even bij paarden.
Als je boos of verdrietig bent en je bent daar open over, je mag dat van jezelf voelen, dan zal een paard je altijd accepteren.
Hij of zij zal het geen probleem vinden om in jouw omgeving te zijn.
Wantrouwen.
Op het moment dat je je gevoelens van verdriet wegduwt en bijvoorbeeld vrolijk doet, wordt een paard wantrouwig.
Een paard leest jouw energie (dat moet wel want in het wild is dit prooidier ten dode opgeschreven als het de omgeving niet continue scant op gevaar) en voelt een dubbel signaal!
Hij voelt het weggedrukte verdriet én de geforceerde vrolijkheid. Daardoor vindt het paard je onduidelijk en dus onbetrouwbaar. Dat voelt onveilig.
Puur.
Paarden zijn altijd in het moment en oordelen niet. Voor hen bestaat het nut van onderdrukken niet. Zij zijn altijd, van moment tot moment, zichzelf.
Ik heb dan ook veel geleerd van mijn paarden over mijn eigen onduidelijkheid en ik ben ze heel dankbaar.
En paarden zijn als kinderen. Puur en zonder dubbele agenda.
Herken jij het, dat je kinderen altijd als jij op je tandvlees loopt, heel druk of dreinerig worden?
Dat komt door die dubbele signalen.
Ze reageren op de echte emotie onder de oppervlakte.
Wat er is.
Het mooie is dat we de pure eerlijkheid van ons eigen innerlijke kind terug kunnen vinden.
Door te erkennen hoe je je voelt en door dat vervolgens te delen.
Gun jezelf die openheid en vertel hoe je je echt voelt en geef daar even aan toe.
Samen met je kind, hond, partner of wie dan ook.
En vervolgens ga je gewoon moe of verdrietig boodschappen doen en als de tranen komen laat je ze stromen.
Dat is wat er is en dat is duidelijk.
Ik nodig je uit de komende tijd in het moment je gevoel te uiten. Open en eerlijk. Zuiver als een kind.
Ik gun je de vrede die daaruit voortvloeit!